Życie Tensy

:Więc pytaniem jest, jak wygląda nasza bohaterka? Odpowiedź jest równie prosta co i oczywista. Dziewczyna jest pół saiyanką. Jako krzyżówka genetyczna łączy w sobie najlepsze cechy obu ras. Tenshi jest przeciętnego wzrostu jak na przedstawicielkę płci pięknej, gdyż mierzy ona około 170 cm wzrostu. Jej waga również  nie należy do wyjątkowych, poniewać ziemska grawitacja oddziałuję na nią z siłą 670 newtonów, co dla uproszczenia oznacza, iż, gdy stanie na wadzę wyświetla się liczba 67. Dalej podążając rzeczami dość ogólnymi należałoby opisać jej figurę. Zacząć można od dołu. Ziemi dotykają długie, a zarazem szczupłe nogi, przez większość osób uznane zostały by za zgrabne, gdyż pomimo swej szczupłości, są dobrze umięśnione i kryją w sobie moc, która pozwala zarówno na szybką ucieczkę jak i obalenie przeciwnika. Idąc dalej, nieco wyżej znajduję się krągły tyłek, którego jędrność była efektem ubocznym ostrego treningu jak i życia w zwiększonej grawitacji. Kolejnym fragmentem ciała, a zarazem tym chyba najbardziej charakterystycznym pokazującym jej genetyczną przynależność do rasy sayan. Mianowicie jest to pokryty sierścią ogon wystający z miejsca, gdzie u ludzi znajduję się kość ogonowa. Kolor maści ogona jest taki jak u większości małp, a mianowicie brązowy, fachowo nazywany kasztanowatym. Kolejnym krokiem w poznaniu jej wyglądu może być brzuch. Ten jednak pomimo licznych treningów nie odznacza się widocznym umięśnieniem zwykle zwanym kaloryferem. Mimo to nie widać na nim również śladów tłuszczu, jest on po prostu płaski. A co do otworu znajdującego się na nim potocznie zwanym pępkiem, nie jest on zwykłą dziurą jak to bywa w przypadku połowy populacji, gdyż sposób zawiązania pępowiny sprawił, iż jest on najprościej mówiąc pionową "kreską". Tenshi posiada widoczne wcięcie w talii które upodobnić może ją do osy. Dalej znajdują się krągłości, dla których inną nazwą są piersi, jędrne i miłe w dotyku rozmiaru małego C, więcej szczegółów zna tylko właścicielka. Wyżej znajdują się wąskie, lecz nie wątłe ramiona, które przeradzają się w widoczne bicepsy i nieco tylko umięśnione przedramiona. Ręce kończą dość delikatne dłonie kończące się krótkimi pomalowanymi na czerwono paznokciami. Na jej głowię znajdują się kruczoczarne zadbane włosy, swoją długością sięgającą do łopatek. Czas jednak przyjrzeć się nieco bliżej jej twarzy. Czoło zakryte jest w większości przez czarne włosy, jednak nie wydaje się ono wysokie, nie jest też niskie, jak w przypadku wzrostu jest po prostu zwyczajne. Nieco niżej znajdują się brwi, są one naturalne, i mają dość przeciętną wielkość, ich kolor jest minimalnie ciemniejszy niż ten który nosi na głowie, jednak, aby to zauważyć trzeba by znajdować się kilka centymetrów od jej twarzy, co rzadko kiedy się udaje. Pod brwiami jak to zwykle bywa znajdują się oczy, dość duże, kolor ich tęczówek jest szary niczym żelazo. Ich wielkość podkreśla tylko czarny makijaż wokół brwi i pociągniętą maskarą rzęsy. Po bokach głowy znajduje się za to dwoje niewielkich uszu, również jej nos należy do drobnych. Na lewym policzku znajdują się dwie poziome kreski, namalowane czerwonym kolorem, co przypomina barwy bojowe indiańskich plemion które poznała podczas swojego życia na ziemi i to właśnie na tych barwach jest wzorowane. Jej usta należą do drobnych, również koloryzowanych poprzez jasno różową szminką. Za różowymi barwami kryją się białe ząbki. Znakiem rozpoznawczym dziewczyny są jednak czerwone strzałki wskazujące na biust, które rysuje sobie bardziej dla śmiechu niż jakiegoś przekazu, na tle seksualnym. Dziewczyna jest dość ciemnej karnacji, co widać na pierwszy rzut oka, na twarzy podkreśla to jednak, odpowiednio dobranym podkładem. Co do ubioru, nosi się ona dość skromnie, jednak nie w sposób oczywisty. Jej skromność polega na małej ilości materiału użytego do wytworzenia jej ubrań. Dziewczyna gustuje w czarno-złotej z dodatkami czerwieni kolorystyce, a jej ubrania mają podkreślać, a właściwie odsłaniać w sposób kontrolowany fragmenty ciała. Opis znów zacząć można od dołu. Buty które nosi, zrobione są z czarnej skóry, sięgają one do kolan, i zakończone są w sposób w jaki kończone są szpilki, jednak lata praktyki sprawiły, iż poruszanie się w tego typu butach nie sprawia jej większego problemu i nie ma wpływu na jej wartość bojową. Buty podtrzymywane są przez czarne pasy owinięte wokół ud dziewczyny, co sprawia, że skóra z której zrobione są buty dobrze przylega do ciała, podkreślając zgrabne nogi dziewczyny. Pasy te pikowane są czymś co przypomina złote okręgi które nie wystają zanadto po za granice skórzanej części garderoby. Wyżej znajduje się czerwona bielizna tylko nieco zasłonięta przez czarny ochraniacz, którego dwie płyty znajdowały się w okolicach bioder, a całość wykończona jest znanym już złotym kolorem. Wyżej znajduje się napierśnik który pod piersiami przyjmuje barwę czerwieni, na około ciała przyjmując kolor czarny. Wyżej piersi podtrzymywane są przez czarne miseczki na których połączeniu znajduje się zaokrąglony czarny trójkąt, całość "obita" jest złotymi paskami, które tak bardzo lubi dziewczyna. Na środku połączenia między miseczkami znajduje się czerwony okrąg, który znajduje się również przy złączeniu napierśnika z naramiennikami, z tą różnicą, iż na tym drugim złączeniu znajdują się wewnątrz złotych złączeń. Naramienniki wyglądają identycznie jak zaokrąglone płyty znajdujące się przy biodrach łączące się z tyłu, i kończącym się złotym kołnierzem. Ręce dziewczyny zakrywają długie do łokcia czarne i skórzane rękawiczki, wykończone kolorem złotym. Tak jak i buty podtrzymywane są przez czarne pasy, sprawiając, że przylegają one idealnie do rąk. Na szyi nosi ostanią z ozdób którą jest czarna i skórzana jak większość rzeczy dziewczyny, pikowana na złoto obroża.

:A jaki charakterek ma nasza bohaterka? Na to pytanie chciałoby odpowiedzieć się w krótkich żołnierskich słowach. Jednak nie zawsze jest to wskazane, a w przypadku tej konkretnej dziewczyny jest to niestety niemożliwe. Psychika dziewczyna na przestrzeni krótkiego bądź co bądź życia zmieniła się znacznie. Jednak nie o tych zmianach, a o obecnym charakterze jest mowa. Zacząć tą wyliczankę należy od cechy nie związanej bezpośrednio z charakterem, lecz mającej ogromny wpływ na jego kształtowanie. Czynnikiem tym jest inteligencja. Cecha odpowiadająca za szybkość nauki jak i analizę otaczającego ją świata i wyciągania z owej analizy wniosków. Wpływa ona również na procesy myślowe i to pozwala przejść do kolejnej z cech. Mianowicie druga cecha charakterystyczna dla młodej saiyanki to sposób myślenia, a jest on na wskroś przesiąknięty logicznością, zwykle łączenie faktów i wyciągnięcie wniosków dla dziewczyny nie jest problemem. Przynajmniej tak być powinno, i było do czasu przyłączenia się do Time patrolu. Poznała tam wiele osób i nawiązała sporo kontaktów, a nawet przeżyła pierwsze zakochanie. Na chwilę obecną emocje często biorą nad nią górę. Zwłaszcza jeśli chodzi o pewną czerwonowłosą dziewczynę. Mimo to dziewczyna wciąż ma przed sobą jeden cel. Przejąć władzę nad Ziemią. Jednak zwykłe zniewolenie ziemian przestało być samo w sobie celem. Chce przywrócić pokój, i chociaż zamierza rządzić żelazna ręką ma zamiar zaprowadzić pokój i tylko sobie znanymi sposobami sprawić, iż wszelkie nierówności i prześladowania przejdą do historii. A jak wiele dziewczyna jest w stanie poświęcić, aby dotrzeć do swojego celu? Można by wymienić tu wiele rzeczy jednak lepszym rozwiązaniem będzie mówienie o tym czego poświęcić nie zamierza. Dziewczyna jest w stanie wykorzystać swoje kobiece wdzięki, aby zdobyć informacje czy inne wartościowe zasoby, jednak postanowiła sobie, iż nigdy nie odda swojego ciała w zamian za... właściwie nie zna takiej wartości która mogłaby zostać wymieniona na coś tak dla niej cennego, no może po za jednym. Jednak nie jest to rzecz materialna. Tensa poszukuje bliskości drugiej osoby i jest to jedyna rzecz dla której jest w stanie poświęcić dosłownie wszystko. Przez lata samotności zrozumiała, iż tylko to może dać jej szczęście i spokój o który walczy. W obecnej chwili jednak to wszystko nie jest do końca prawdą. W jej głowie zagnieździło się coś czego natury sama nie potrafi zrozumieć. Znajduje się w niej jakby druga, zupełnie inna osoba, która jednak jest nią samą. Zazwyczaj nie odzywa się ona, no chyba, że chce się zabawić, a co to znaczy o tym potem. Do niedawna jeszcze zła część jej istoty bez problemy była w stanie przejąć kontrolę nad jej ciałem. Tensa była wtedy zwykłym obserwatorem i choć jej ręce czyniły zło, dal niej było to jak oglądanie filmu. Jedynym sposobem na pozbycie się (przynajmniej czasowe) i odzyskanie władzy nad ciałem są silne emocje ukierunkowane w celu powstrzymania złej istoty. Jak muszą być silne? To już kwestia sporna i mocno zależna od sytuacji. Ale jaka jest ta "zła" dziewczyna? Nie ma ona żadnego celu. Uwielbia zadawać ból i mordować. To jedyne co jest w stanie usatysfakcjonować i uszczęśliwić dziewczynę. Zwykle jest ona zimna jak lód i przed mordem stara się znęcać nad ofiarą. Jednak nie jest to zasadą. Wszystko zależy od jej kaprysu. A kiedy przejmuje władzę? Kiedy zechcę, to również zależy od nastroju istoty. Mimo wszystko dba ona jednak o fizyczny rozwój Tensy i w razie potrzeby jest w stanie przejąć kontrolę nad dziewczyną, aby nie została skrzywdzona. Nie jest to jednak nic w rodzaju altruizmu. Po prostu wie ona, iż jeśli jej "nosicielka" zginie ją czeka to samo.

:"Kiedy miałam swoje 10 Lat..."
Tego dnia zaczęło się wszystko, na świat przyszło dziecko, dziewczynka, wyglądająca niemal jak człowiek, jednak różniła się od rasy swojej rodzicielki jednym, ale znacznym szczegółem. Był nim małpi ogon. Wiadomo było, że dziecko będzie w połowie saiyańskie, jednak nie każde z nich posiadało ogon. W tym momencie do jej matki dotarł jeden, lecz znaczący fakt. Dziecko nie miało mieć lekkiego życia, jako hybryda dwóch ras, mogła nie zostać zaakceptowana. O ile w dużym mieście nie było by z tym tak wielkiego problemu, o tyle w niedużej wiosce gdzie urodziła się nasza bohaterka nie było tak kolorowo. Jak wiadomo miasta były bardziej przyjazne dla obcych i to nie tylko w kwestii istot pozaziemskich. W małych wioskach zazwyczaj panowała ksenofobia, przynajmniej tak było w tej jednej, jednak dawała ona obraz prawdziwej wsi. Tenshi nie mogła pamiętać swoich narodzin, tak samo jak pierwszych trzech lat życia. Nigdy nie dowiedziała się jak jej matka prosiła ojca, aby ten zabrał ją na Vegetę, nie pamiętała, też odmowy i wylanych nad jej losem łez. Jak to jest w przypadku małych dzieci, pierwsze lata dziewczynka spędziła w kołysce, ucząc się siedzieć, a potem nawet chodzić, jednak jej problemy zaczęły się już w roku 798, kiedy to osiągnęła wiek 4 lat. Wtedy to zaczęła być świadoma otaczającego ją świata, zaczęła wychodzić i bawić się na placu zabaw. Mimo, iż były to lata beztroskie, wpłynęły one znacznie na jej dorosłe życie. Co prawda dzieci były wobec niej otwarte, jednak ich rodzice nie byli już tak mili. Bali się oni tego co wyrosnąć może z małej dziewczynki, kiedy tylko widzieli, że ich pociechy zaczynały nawiązywać kontakty z Tenshi, nagle musiały one wracać do domu. A następnego dnia nie były już tak otwarte i przyjacielskie, wręcz wyrzucały dziewczynkę ze swego grona. Tak o to pierwsze lata spędziła samotnie bawiąc się głównie ze swoją mamą. W kolejny etap życia saiyanka weszła w wieku siedmiu lat kiedy to zaczęła uczęszczać do szkoły. Budynek w którym przyszło jej się uczyć nie był duży, znajdowało się tam zaledwie kilka klas, a w każdym roczniku dzieci nie było więcej niż 40, przez co zwykle łączono ich w dwie klasy. Dziewczynka uczyła się dobrze, była ciekawa świata i nie miała problemów z odnalezieniem przyjaciół. Jednak jak to zwykle bywa z małymi dziećmi są one całkowicie posłuszne rodzicom, którzy to patrzyli na półsaiyankę nieprzychylnym okiem. Dzieci były miłe i szczere, co sprawiło, iż często słyszała jedno zdanie. -Rodzice nie pozwalają mi się z tobą bawić- był to dla niej smutny okres, jednak, nie zabił jej dziecinności. Często rozmawiała o tym z mamą, jednak zawsze słyszała jedną odpowiedź. To dlatego, że jesteś wyjątkowa. Nie poddawała się i postanowiła uczyć się jeszcze lepiej, licząc, iż zaimponuje innym swoją wiedzą. Nie zmieniło to jednak stosunków innych ludzi do niej. Pierwsze trzy lata szkoły były samotne, większość czasu dziewczynka spędzała nad książkami. Wtedy też poznała muzykę i uprosiła matkę o zakup gitary. Odnalazła wtedy swoją pasję do muzyki, a instrument zastąpił jej przyjaciół. Pierwsze 3 lata nauki były samotne, lecz owocne, rodzina była z niej dumna, jednak nie dawało jej to szczęścia brakowało jej prawdziwego przyjaciela. Tak oto osiągnęła wiek lat 10, przechodząc do drugiej połowy pierwszej części systemu edukacji.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"Samotność to taka straszna trwoga"
10 lat, nie jest to wiek w którym w życiu człowieka zachodzą wielkie zmiany. Jednak w niektórych przypadkach jest nieco inaczej. Dzieci zwykle w tym wieku zaczynają się chwalić różnymi rzeczami, zwykle zmyślonymi. Szukają atencji, ale również w pewnym stopniu dorastają. O wiele częściej przenoszą widziane w domu wzorce, którymi przez pierwsze lata życia zdążyły nasiąknąć. Dzieci wciąż odpychały od siebie małpią dziewczynkę, jednak teraz padły argumenty już nieco mniej miłe. -Jesteś gupia*, ić* sobie nie lubimy cię.- Tenshi brała to do siebie, jednak nie pokazywała tego na zewnątrz wciąż ucząc się i rozwijając swoją pasję, jednak z jej zwykły uśmiech na twarzy przestawał się pojawiać. Wiele słów padło w domu, gdy dziewczynka uczyła się radzić sobie z samotnością. Może i płakała w nocy, tak by nikt nie widział, jednak za dnia zaczęła się uśmiechać, nie szczerze, jednak nikt tego nie zauważał. Większość czasu dziewczynka spędzała w swoim pokoju, aż nie zaczął się okres gimnazjalny.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
*Błędy celowe

"Blowing with the wind of change, take me to the magic of the moment..."
W wieku lat 13 problemy dziewczyny miały nieco się złagodzić nowa szkoła nowi ludzie. Gimnazjum było już większą szkołą. Znajdowało się ono w pobliskim mieście. Nie była to co prawda metropolia jednak, ludzi było o wiele więcej. Jej klasa składała się jednak wyłącznie z ludzi z jej wioski. Co nie poprawiało jej sytuacji, jednak w innych klasach znajdowały się osoby które jej nie znały. Po prawdzie rozumieli oni z czym wiąże się posiadany przez dziewczynę ogon, jednak nie przeszkadzało im to. Sprzyjali oni dziewczynie, pomagali się u socjalizować, a nawet przyjaźnili się z nią. z dnia na dzień wychodziła do ludzi, dzieliła się z nimi swoją pasją, czasem grając na wspólnych ogniskach, czasem pomagając w nauce. Zaczęła wychodzić z domu i uśmiechać się, wciąż będąc jedną z najlepszych uczennic. Jednak sielanka nie trwała długo. Nadszedł ostatni rok szkoły, wtedy to doszło do pewnego incydentu, podczas jednego z ognisk Tenshi zignorowała ostrzeżenia matki i mimo tego, iż pełnia księżyca miała nastać tej nocy wyruszyła na kolejne ognisko z przyjaciółmi. Nie pamiętała wiele z tego wydarzenia, grała coś na gitarze kiedy to spojrzała na księżyc. Nie mogła pamiętać jak przemienia się w wielką małpę zwaną Oozaru. Obudziła się dopiero rano. Była naga wtulona w swoją gitarę, nie wiedziała co się stało, siedziała na środku polany, pośród połamanych drzew. Zapłakała nie wiedząc co się stało. Siedziała na polanie do przyjazdu policji, opowiedziała im wszystko co pamiętała, po czym odwieźli ją do domu. Dwa miesiące spędziła płacząc w poduszkę zamknięta w swoim pokoju. Jednak nie mogło to trwać dłużej musiała wrócić do życia i do szkoły. Jedyną klasą z jej rocznika która przetrwała rzeź w lesie była tą do której należała, zdarzyło się to tylko dlatego, iż nikt z niej nie był obecny na miejscu zbrodni. Ludzie wiedzieli o tym był to gorący temat mimo, że od tamtego wydarzenie minęło już nieco czasu, jej rówieśnicy nie czekali na to, aż policja zakończy śledztwo, obarczyli winą dziewczynę. Wiele razy słyszała, że to ona dokonała rzezi, że to wszystko było jej winą, załamała się, jednak nie odpuszczała, szkołę skończyła jako najlepsza uczennica i zdolna artystka. Jednak w jej psychice nastały nieodwracalne zmiany.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

"All we are is dust in the wind"
Nadszedł koniec gimnazjum, i nadejść miał koniec jej udręki, nowa szkoła nowi przyjaciele. Wakacje były długie dziewczyna w całości poświęcała się graniu raz za czas idąc pływać. Dni były dość monotonne, aż do dnia jej szesnastych urodzin. Wtedy to zmienić miało się całe jej życie. Tego dnia zaproszona została przez jedną z dziewczyn ze starej klasy. Tenshi nie była naiwna, nie łudziła się, że będzie inaczej niż zwykle, jednak brakowało jej kontaktu z kimkolwiek. Impreza miała być kostiumowa więc i taki kostium przygotowała sobie dziewczyna. Wzięła pod uwagę swoje urodzenie, i stworzyć chciała strój podobny do zbroi którą nosili saiyanie. Przy jej zdolnościach nie było to trudne, jednak dziewczyna chciał zerwać również z opinią szarej myszki, co sprawiło, iż jej strój odsłaniał dość dużo ciała. Idąc na imprezę zrobiła sobie makijaż. Spakowała swój strój wraz z innymi kosmetykami do torby, wzięła ze sobą gitarę, po czym ruszyła w drogę do znajomej, gdzie odbyć miała się impreza. Pełna nadziei na odmianę życia i znalezienie przyjaciół szła przed siebie. Jednak nie mogła spodziewać się tego co stało się chwilę później. Jakiś mężczyzna złapał ją od tyłu, dziewczyna próbowała się wyrywać, jednak nie była w stanie. Pewnie większość z was pomyśli gwałciciel, na szczęście nie to miało wydarzyć się w życiu dziewczyny. Mężczyzna, mimo, że dziewczyna stawiała opór nie miał problemów z zaciągnięciem jej do statku kosmicznego. Gdzie wyjaśnił jej co właśnie miało miejsce. Droga na Vegetę trwałą trochę czasu. Większość drogi upłynęła jej pod naporem przymusowych treningów, w wyniku których jej ubranie zostało zniszczone, co dało efekt w postaci noszenia ubrań które miały być strojem na imprezę. Kiedy dotarli na rodziną planetę sayan. Gdzie porywacz zaprowadził ją do pokoju który miał być od tego dnia jej nowym domem. Jednak samo poruszanie się po planecie w pierwszych dniach było trudne, gdyż 10 razy większa grawitacja mocno napierała na ciało. Kolejne dwa lata mijały na codziennych wycieńczających treningach, grze na gitarze i marzeniu o powrocie na Ziemię. Szansa na powrót jednak nie nadchodziła, a dziewczyna coraz bardziej przyzwyczajała się do życia na Vegecie. Między innymi poznała ona przemytników którzy regularnie dostarczali jej kosmetyki i nowe płyty muzyczne prosto z Ziemi. Czas mijał nieubłaganie, a dziewczyna rozmyślając o poprzednim życiu powoli zaczynała nienawidzić ludzi, jej marzeniem stało się zniewolnie ich rasy, chcąc tym samym zyskać nie tylko władzę, lecz także możliwość bycia oskarżycielem, sędzią i katem w jednym, aby wyplenić ksenofobię z ziemskich pałaci. Po dwóch latach nie była już tą samą osobą, jedyne co pozostało z dawnego Anioła, to zamiłowanie do gitary i ziemskiej muzyki.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------