Ocean

Był na pewno zdziwiony, gdy księga rozbłysła światłem. Poprzednio, gdy spróbował ją otworzyć nie stało się kompletnie nic. Wtedy myślał, ze to magiczna bariera trzyma księgę zamkniętą. Teraz lekko ją uchylił, ale... nastąpiło coś w rodzaju wybuchu. Ciało zostało wyrzucone, a ogórek wylądował w letniawej wodzie. Otworzył oczy ze zdziwienia i przez chwilę zanurzał się w odmętach wodnych. Zaraz jednak oprzytomniał i wyleciał do księgi. Widniał nad nią napis. To akurat było dziwne, ponieważ nigdy czegoś takiego nie widział. Napis ostrzegawczy i dający wskazówki jak się otworzyć?
Niewiele myśląc księgę wziął pod pachę. Snał chyba, albo słyszał o niektórych Smoczych klanowców, którzy wcześniej bronili smoczych kul. Chciał kogoś odnaleźć.

z/t ?

Sether był zaskoczony tym, co go spotkało, gdyż przy poprzedniej próbie otwarcia księgi nic takiego się nie stało. Zdrową chwilkę posiedział w zimnej, acz przyjemnej nameczańskiej wodzie i w końcu wrócił na ląd, podniósł księgę i się zamyślił. Wydawało mu się, że nameczańscy magicy, czy tam kapłani z rodu smoka będą w stanie mu pomóc z tą księgą. Wyruszył z nią w podróż powrotną, JEDNAK!... Los zadecydował inaczej. W pewnym momencie, z jakieś pięć minut po wystartowaniu, ręka niczego nieświadomego Bio-Androida zaczęła się poruszać samoistnie... I wypuściła opasłe tomisko z łapy!!!. Kiedy w końcu poczuł jakiś dyskomfort i spojrzał tam, gdzie trzeba, mógł jedynie z rozpaczą w oczach obserwować, jak książka znika w odmętach wody. Nikt nie ma wątpliwości, że dobry chłopak natychmiast ruszyłby na ratunek. Problem w tym, że kiedy zanurzył się w wodzie, zobaczył, jak jakaś ryba o długiej budowie ciała zjada księgę i spierdziela w płetwach! Goń ją przyjacielu!

Occ:
Dobra, pora się rozkręcić, goń złodzieja!

Sether miał chyba jakiegoś pecha. Odkąd odzyskał świadomość tego, że nie jest nameczaninem, ciągle los płata mu figle, chociaż... nie. Od początku jego pamięci miał ogromnego pecha i zawsze COŚ musiało się wydarzyć. Z uśmiechem na ustach jednak, leciał sobie w kierunku jakiegoś najbliższego członka Smoczego klanu, zapewne będzie to jeden z byłych strażników pomarańczowych kul wielkości dobrego kamienia. JEDNAKŻE!! Nagle poczuł jak upuszcza księgę. Cóż to się stało! Od razu spojrzał tam gdzie trzeba, ale nie zastanawiał się ani sekundy.
Nim mrugnął, znajdował się ponownie w zimnej wodzie. Nameczańska bestia próbowała uciec, jednocześnie pożerając coś tak ważnego! O nie, to nie mogło się udać. Zostałby prawdopodobny okrzyknięty mistrzem głupoty, gdyby stracił w ten sposób tę księgę. Oczywiście wyruszył w pościg za morskim stworzeniem.

Sether natychmiast skarcił się w myślach, nie chcąc zostać mistrzem głupoty, toteż natychmiastowo ruszył za rybą, która zawinęła mu jego świętą księge. Dopiero teraz miał okazję przyjrzeć się jej z bliższej odległości. Było to długie, chude rybisko, można powiedzieć, że wręcz przystosowane do pływania pod wodą z ogromną prędkością. Toteż już po dosłownie kilku sekundach przeciwnik fałszywego nameczanina zaczął wydłużać dystans pomiędzy złodziejem a policjantem. Suther nie poddawał się, gdyż wiedział, jak książka była cenna, dlatego starał się ją dogonić... Sęk w tym, że oponent wkrótce zanurkował jeszcze bardziej w morskie odmęty, gdzie... Ciśnienie było trochę większe niż wyżej, dlatego Bio-android mógł poczuć, że jego własna prędkość maleje, gdy ta przeciwnika pozostaje taka sama. Oznaczało to, że biedak dał się wmanewrować na terytorium adwersarza, a to nigdy nie była dobra opcja. Więc jak zareaguje nasz ukochany bohater? W tym tempie, jeśli różnica w speedzie pod wodnym będzie się zwiększać, książeczka zostanie stracona!.

Gdy ryba nagle zaczęła nurkować jeszcze głębiej, głębiej i głębiem, Sether doskonale wiedział, że nic nie poradzi. Nie potrafił tak sobie nie oddychać pod wodą, a jego słabe ciało nie wytrzymałoby ciśnienia na takich głębokościach, a dodatkowo nic nie widział, w końcu było ciemno. Pomijając już fakt, że oddech też w końcu by się skończył zielonemu, postanowił wystrzelić czym prędzej na powierzchnie.
- Cholera! Był zbyt szybki... - Powiedział zdenerwowany, lecz zaraz odetchnął i dodał - przy stracie Guru, księga jest i tak nie ważna. Trzeba było ją zabrać ode mnie. Bezmyślny Nail wchłonął jeszcze głupszego Saxo... - Był wściekły. Za dużo opierało się na nim, a w końcu byli dużo ważniejsi od niego. Był zrezygnowany i powoli średnio go cokolwiek obchodziło. W dupie z księgą. Sether czuł jak powoli, wraz z wiedzą o tym, że nie jest nameczaninem, jego pogląd o "braciach" się zmieniał.

Sether doszedł do wniosku, że nie ma szans dogonić rybiska, które zawinęło mu książkę, ale nie wydawało się, że szczególnie starał się ją odzyskać. Od razu poddał się i stwierdził sobie, że pieprzyć tą ważną księgę dla nameczańskiej planety, niech pływa z rybkami, jak to mówią. Toteż Nameczanin , który nie wiedział co ma myśleć o sobie, braciach i tak dalej zaczął wracać na powierzchnię ziemi. Niestety zapomniał, albo nie wiedział o pewnym problematycznym fakcie. Podziemne wody planety Namek były znacznie bardziej niebezpieczne, niż można by przypuszczać. Dlatego właśnie gdy nasz kochany zielony pomstował na swoich znajomych Naila i Saxo, nawet nie zauważył gdy zahaczył o mackę pewnego potężnego stworzenia, które żyło w tutejszych wodach. To coś musiało być naprawdę wrażliwego, gdyż zareagowało... Machnięciem wspomnianą kończyną i obiciem Sethera o podmorski piasek. Uderzenie wyrwało mu powietrze z piersi, a także troszkę poraniło. Jeśli szybko nie zaczerpnie powietrza, może tu zostać na zawsze.

Occ:
WALKA! WYKOŃCZ GO, WALKA!

50 DMG dla ciebie

Gdy morskie stworzenie machnęło go macką, których wcześniej nie miał i nagle znalazło się przy Setherze (chociaż było już daleko od niego wcześniej, bo było dużo, dużo szybsze), Sether uznał to za znak boski. Może tak właśnie chciał los. Zaciągnąć go na sam dół oceanu, pochłonąć nameczanina... Może to było jedyne wyjście za to co zrobił, może to był test a może... może kara za zostawienie księgi? Nie było to ważne. Sether postanowił, że podda się sytuacji. Dodatkowo, martwił się mocno tym, że coraz bardziej zmienia mu się światopogląd w stosunku do nameczan. Nie myśli już o nich aż tak wspaniale, dobrze i tak dalej. Zmieniał nastawienie... Jeżeli złość a może nawet coś gorszego, miało by go pochłonąć, wolał poddać się losowi. Powietrze wypłynęło z jego płuc. Otworzył usta, woda napłynęła do jego płuc. Stał się ciężki i zaczął opadać... widział promienie słoneczne zanikające pod powiekami...

z/t -> https://dbanotheruniverse.forumpolish.com/f11-palac-enmy-daio ?

Sether postanowił... Poddać się i odejść w zaświaty. Chłopak był zdecydowanie rozdarty wewnętrznie, a może nawet i załamany. Jego życie uległo w gruzach, działy się z nim rzeczy, o które by się nie podejrzewał, w jego głowie krążyły różne myśli, jakich nigdy wcześniej nie miał. Można by powiedzieć, że ta istota wyglądająca jak nameczanin zaczyna się poważnie zmieniać... Tymczasem, w końcu stracił całe powietrze i zaczął się dusić, a po jakimś czasie... Zniknął z tego świata. Pożegnajmy tego wspaniałego, honorowego Namka salutem i minutą ciszy... Dobra wystarczy. Jakiś czas później były podopieczny zmarłego Saichoro otworzył oczy i zobaczył... Że znajduję się w jakiejś dziwnej kolejce!


Koniec przygody

Occ:
Yes, lecisz tam