Magazyn

Budynek, w którym magazynowane są wszystkie potrzebne sprzęty do sprawnego przeprowadzenia misji. Scoutery, zbroje, buty, rękawice i lateksowe piżamy to tylko niektóre z tych rzeczy, jakie się tutaj znajdują.
Przesiaduje tutaj magazynier, który zajmuje się wydawaniem sprzętu żołnierzom.

Honoberuto stanąwszy pod drzwiami magazynowymi otworzył je, pogrążony w furii wielkiej, acz cichej. A gdy ów drzwi już zostały otworzone, on krok w przód się posunął do środka z cichą nadzieją na otrzymanie ekwipunku swego. Nie ujrzał jednak changeling magazyniera żadnego, toteż przypływu złości zaznając, przeklął siarczyście i okrutnie. Zaraz jednak spokój jego duszę ogarnął, a on pozbywszy się wściekłości mu zbędnej, zamyślił się:
"Pewnie jest gdzieś w pobliżu, nie ma po co się wściekać."
Tą myślą pozbył się całej swej złości. Siedzenie w magazynie przez cały dzień i rozdzielanie raz na jakiś czas ekwipunku żołnierzom musiało być strasznie nudne, a kapelusznik aż za dobrze wiedział jak nuda potrafi wymęczyć. Pracownikowi tego magazynu z pewnością należał się odpoczynek. No dobrze, wyrozumiałość wyrozumiałością, ale on nie miał zamiaru wyjątkowo długo czekać. Da się obsłużyć, a potem znużony robol znów sobie odpocznie. Aby zwrócić na siebie uwagę i zaznaczyć swą obecność, chrząknął głośno, po czym krzyknął:
-Przyszedłem po mój ekwipunek!
Po skończeniu swej wypowiedzi, założył ręce na biodra w oczekiwaniu na słyszalne kroki bądź słowne potwierdzenie, że jego wezwanie zostało usłyszane i przyjęte.

- Co to za wrzaski, do jasnej cholery!?
Wydobył się potężny ryk, który wprawił w ruch podłogę, a szklane rzeczy, jakie się znajdowały w tym pomieszczeniu cudem nie rozpadły się na kawałeczki.
Honoberuto mógł usłyszeć narastające dźwięki stawianych kroków. Były one ciężkie, pewne, przywodziły na myśl rosłego mężczyznę, który się z niczym nie patyczkuje. Po chwili zasłona została mocno szarpnięta przez fioletową rękę, ukazując oczom Changelinga postać magazyniera. Był to inny przedstawiciel tej rasy, niski, o tępych rogach. Widać było, że zostały one zeszlifowane.
- Witam serdecznie w moim magazynie. - jego ton wcale nie pasował do wyglądu jego twarzy, która pomarszczona ze złości była do granic możliwości. Etyka jednak kazała mu zachować należytą kulturę.
- Ekwipunek, tak? Już się robi, sir. - odwrócił się na pięcie i stanął przed zasłoną. Na moment się zatrzymał, po czym lekko się przygarbił.
- Jeszcze tylko trochę tego poniżenia jako magazynier, a później... Później... Szykuj się, Cold! Odbiorę Ci to Imperium! Oh ho ho ho ho ho! - i zakrztusił się, znikając zaraz na zapleczu. Po kilku minutach wrócił, niosąc ze sobą nowy model pancerza i scouter, który działał na podobnej zasadzie co telefon komórkowy. Umożliwiał natychmiastowy kontakt z bazą.
Magazynier wklepał coś w komputerze, zamamrotał coś pod nosem, po czym zniknął w głębi swojej magazynowej nory. W tym samym momencie ze scoutera nadeszło powiadomienie.
---bzzz---bzzzit---
- Moshi, moshi? Coozer desu! Dostaliśmy informację, że szanowny pan Honoberuto odebrał nowy ekwipunek. Nasze radary wykryły dziwne ruchy na terenie ruin miasta podbitej cywilizacji. Natychmiast ma pan to sprawdzić i następnie zdać nam szczegółowy raport! Bez odbioru!
---bzzz---bzzzit---

Słysząc wrzask Honoberuto pomyślał, że spotkało go szczęście! Magazynier zapewne przyjdzie tu lada chwila. Słysząc później kroki poczuł niewypowiedzianą ulgę, że nie będzie musiał znowu łazić po bazie. Po chwili zza zasłony wyszedł magazynier. Niski chang o tępych rogach. Kapelusznik pomyślał że osobnicy jego rasy pełniący "zwyczajne" funkcje to wcale nie tak rzadkie zjawisko. Został miło przywitany w magazynie. Następnie magazynier odwrócił się od niego i wygłosił swe rządze by zaraz opuścić świeżo upieczonego żołnierza. Co on, myślał że nikt nie słyszy? W sumie nie miał się czego obawiać. Nie był jedyny. Wielu miało ochotę na mały pucz, także Hono. Po chwili nadeszła zbroja ze skauterem. Nakrapianiec włożył wojenne ubranko i założył skauter. Przejrzał się w jakimś lustrze. Czerwone szkło urządzenia oraz zbroja dodawały mu nieco więcej majestatu, choć mogło być nieco lepiej. Zawsze może kazać wbudować sobie detektor w swoje przyciemniane szkła, wtedy to już będzie kozaczył. No, ale to już wyższa technologia, więc może o tym pomyśli jak już będzie miał pod swym władaniem jakąś ćwiartkę świata. Wyszedł z magazynu i zamknął za sobą drzwi, a następnie ruszył w kierunku siłowni. Wtem usłyszał głos ze skautera. Okazało się, że zlecono mu zadanie. Ledwo po odebraniu sprzętu? No cóż, to mogły przecież ćwiczenia. Ale rozkaz rozkazem, więc zaniechając wędrówki do sali treningowej, prędko opuścił bazę, oczywiście informując o tym kogo trzeba. Zmierzał w kierunku miasta Kanassian.

z/t
Tereny przed miastem (Ruiny)

Nekora wróciła ze swojego ciężkiego i wyczerpującego i jakże nie docenionego treningu z kanionu. Był to na prawdę zajefajny pomysł by walczyć ze smoko podobnym stworem jako forma treningu rozwijającego jej ciało. Tymczasem przechodziła właśnie obok dużych drzwi z napisem :MAGAZYN: zatrzymała się, wróciła troszkę i spojrzała. Postanowiła odebrać swój nowy scouter, który miał zastąpić jej ten zniszczony już jakiś czas temu. Podobno mieli nowe modele. Podeszła i otworzyła duże drzwi naciskając przycisk elektroniczny. Zrobiła jeden kroczek wewnątrz, drzwi się zamknęły i ona rozglądając się powiedziała:
-Halo, jest tutaj ktoś? Chciałabym odebrać scouter.

Nekora mogła usłyszeć narastające dźwięki stawianych kroków. Były one ciężkie, pewne, przywodziły na myśl rosłego mężczyznę, który się z niczym nie patyczkuje. Po chwili zasłona została mocno szarpnięta przez fioletową rękę, ukazując oczom kobiety postać magazyniera. Był to przedstawiciel rasy Changelingów, niski, o tępych rogach. Widać było, że zostały one zeszlifowane.
- Witam serdecznie w moim magazynie. - jego ton wcale nie pasował do wyglądu jego twarzy, która pomarszczona ze złości była do granic możliwości. Etyka jednak kazała mu zachować należytą kulturę.
- Scouter, tak? Ależ oczywiście, panienka chwilkę zaczeka. - klasnął w dłonie, uśmiechając się wrednie, po czym idąc tyłem, zniknął za zasłoną. Wrócił po kilku chwilach, niosąc małe pudełeczko, w którym znajdował się scouter. Położył je na ladę, po czym wpisał coś w swoim notesiku. Uśmiechnął się znów tajemniczo, mrużąc swoje oczęta. Nie spuszczał oczu z Nekory, jakby tylko czekał aż weźmie swój scouter i sobie pójdzie.
_____
Gdy naciśniesz guzik na scouterze nadejdzie z niego rozkaz

Nekora była chwilkę zaskoczona głosem o jego wyglądem, ale cóż nie takie dziwactwa już widziała. Poczekała chwilkę i zmarszczyła brwi kiedy tylko changeling zrobił tą dziwną, cwaniacką miną i wycofując się zniknął za zasłonką... Kiedy wrócił trzymał świeżutki scouter, Nekora otworzyła pudełko i od razu założyła go na lewe oko. Nacisnęła guzik startu i przeskanowała changelinga.
-Sprawdzę tylko czy działa i...-I faktycznie działał. Wszystko było w porządku a dziewczyna wyszła z magazynu dziękując mu za swój poświęcony czas, który musiał poświęcić bo był pieprzonym robolem. Kiedy zamknęła drzwi przez urządzenie nadano komunikat. Kiedy go dokładnie przesłuchała to oczywiście się rozejrzała, była ciekawa czy ów wiadomość była jedynie skierowana do niej czy może słuchało jej większa ilość osób. Ruszyła przed siebie w szybszym tempie. W głowię miała już myśli dotyczące jej przyszłego treningu, bardzo chciała się wzmocnić.

Scouter dziewczyny głośno zapikał, a z jego głośnika wydobyła się informacja na temat szczegółów misji Nekory.

_____
Udaj się na Pustynię.

Dziewczyna od razu po usłyszeniu komunikatu jedyne co mogła zrobić to nacisnąć przycisk zmniejszający dźwięk scoutera, wyłączyła detekcję jednostek co by jej ciągle nie pikało i zdjęła go obczajając jego kolor, którego wcześniej nie zauważyła. Ponownie go ubrała i udała się w kierunku w którym było wyjście. Po drodze przemierzała korytarze i mijała innych żołnierzy. Sprawa wydawała się generalnie prosta, tylko ona dostała ten komunikat i miała to sprawdzić sama, wysłali byle kogo? Prawdopodobnie tak było, jednak w końcu ruszy dupsko z tej dusznej bazy i sobie polata. Gdyby była wyżej postawiona to by wydała rozkaz i ktoś ogarnął by to za nią, jednak zdobycie mocy trwało i trwało a bez mocy władzy się nie przejmie. Miała również świadomość, że tutaj jest dużo changelingów, którzy będą popierać tych którzy rządzą, więc nie wie jeszcze jak dokładnie miała tą władzę przejąć... Pomysł na pewno przyjdzie sam kiedy tylko zapuka do niej siła.

z/t pustynia

Ronos czym prędzej wylądował przed drzwiami magazynu, w którym już był parę razy. Miał tutaj odebrać typową zbroję i może nowy scouter, który pozwoliłby mu na ukończenie efektywniej misji a co za tym idzie, zapewne zrobi to trochę szybciej. Być może również dostanie nowy model! Otworzył drzwi, wszedł do środka i widząc changa, który tutaj przesiadywał powiedział do niego po co przybył.
- Dowództwo przysyła mnie po nową zbroję oraz scouter dla Ronosa. Mam nadzieję, że wszystko jest wcześniej przygotowane i mogę od razu to odebrać? Czeka na mnie misja, więc proszę o pośpiech. - W przypadku gdyby ów changa nie było to Ronos mówi to wszystko po prostu głośno, tak by chang to usłyszał gdziekolwiek by w tym magazynie nie przesiadywał.

Nasz bio-android nie tracił czasu, od razu udał się do magazynu w celu uzyskania nowszego typu wyposażenia. Bez zwłoki przeszedł przez drzwi, zobaczył siedzącego za biurkiem changelinga, który to zajmował się zarządzaniem magazynem. Ronos nie marnował czasu, na grzeczności, czy przywitanie się z istotą. -Ronos... hmm... tak dowództwo powiadomiło mnie o twojej wizycie, nowa zbroja i scouter tak... hmm zaczekaj chwilkę...- powiedział, po czym przez niewielki mikrofon przekazał informację o potrzebnym zapotrzebowaniu. -Słyszałem, że udało ci się złapać Melona, hmm... złodziej i przemytnik, ponoć spiskował w celu dokonania puczu... nie bałeś się, że jego poplecznicy będą chcieli zemsty?-- zagadał changeling, chcąc jakoś zabić czas oczekiwania na ekwipunek. Po chwili pojawił się jeden z szeregowych pracowników magazynu. Położył na biurku scouter II generacji, jak i zbroję niższej klasy. Zarządca położył na nich jakieś dokumenty. -Podpisz tutaj.-- powiedział wskazując na dole dokumentu potwierdzającego odbiór. -Powodzenia w dalszych misjach, śmierć zdrajcom.- powiedział, na pożegnanie szef tego miejsca.
--------------------------------------------------
Kolor itp. zbroi możesz wybrać, nie zapomnij zaznaczyć tego w poście.

No no, changeling był jeszcze bardziej leniwy niż wcześniej, zmodernizował swoją funkcję i zamiast samemu ruszać dupę teraz to on wydaje polecenia i woła sługusa, który przynosi t co przynieść powinien on sam. Nie odpowiedział nic na to co powiedział na początku, jednak z grzeczności odpowiedział na drugie pytanie.
- Wiem tylko jak ma na imię. Nie wiem nawet kim był. Poplecznicy mówisz? Wybacz, ale nie wiem o czym mowa. - Powiedział zdziwiony zielony Ronos. Wprawdzie mówił prawdę, nie miał pojęcia o czym mówi magazynier, złapał go po prostu bo zagrażał jego życiu... Następnie podpisał papierzyska, skinął głową, chwycił sprzęt i wyszedł za drzwi. Nie mógł się doczekać, więc po prostu włożyć scouter i zbroję tuż za drzwiami a stare rzeczy wrzucił do najbliższego śmietnika, chociaż powinien zrobić inaczej to niestety nie miał czasu. Jego zbroja nosiła nosiła barwy niebiesko zielone (nie opisuje jakoś specjalnie bo i tak avka nie będzie w zbroi). Scouter był natomiast żółty. Udał się na pustynię.

z/t pustynia.

// z koszar

Po drodze do magazynu próbował czymś zająć swoje myśli. Zachowanie changa z którym wcześniej rozmawiał sprawiało, że miał ochotę coś rozwalić. Musi znaleźć jakiś budynek poza ruinami bo do tamtej nory truposzy raczej nie wróci. A jeśli po raz kolejny jakiś dureń z "góry" każe mu przeszukiwać tą stertę kamieni to bez silnego wsparcia tam nie pójdzie. Najwyżej skórą przełożonego zmieni kolor na siny. Chociaż może to nie najlepszy pomysł?
Ucieczka z samego środka bazy do najłatwiejszych nie należy. Szkoda, że rzadko kto dostaje statek. Z tym środkiem transportu "zniknięcie" byłoby prostsze . Niestety, zawsze ma się po górkę.
Wszedł do magazynu i uważnie się rozejrzał.
-Jest tu ktoś?
Zapytał jeśli nie dostrzegł osoby która odpowiada za rozdawanie ekwipunku.

Shien zgodnie z poleceniem udał się do magazynu, aby odebrać scouter, nie wiedział jednak, że czekać na niego będzie coś jeszcze. Wszedł zdenerwowany, a na wejściu przywitał go magazynier. Podał mu pudełko. -Trzymaj w środku jest zbroja i scouter zgodnie z zamówieniem. Tylko podpisz mi tutaj.- powiedział podając narządy piśmiennicze Shienowi. Tak o to zakończyła się przygoda naszego bohatera z nieumarłymi... Ale czy na pewno?

----------------------
Koniec przygody.