Jezioro Konuts

Piękne jezioro, które cechuje się tym, że pojawia się tak naprawdę w dwóch miejscach, oddalonych od siebie o 100 kilometrów. Jak to się dzieje? Jedno jezioro przepływa pod ziemią ogromnym tunelem i tworzy drugie, chociaż mieszkańcy nie chcieli nadawać dwóch nazw. Każde z nich posiada w sobie setki różnych istot. Niektóre naprawdę potrafią zaskoczyć. Oba jeziora posiadają na środku dużą wyspę z lasem. Woda, jak na całej planecie, jest koloru białego i na pierwszy rzut oka przypomina mleko.

Podczas lotu ponownie przetarł swą twarz z potu, który zagościł na niej podczas treningu, który prowadzony był przez chłopaka. Gdzie dokładnie kierował się? Ku jezioru. Nie było to jednak byle jakie jezioro, a jezioro Conuts. Tak, dokładnie to jezioro, które pojawia się w zasadzie w dwóch miejscach, choć teoretycznie były to dwa osobne zbiorniko wodne. Niemniej jednak ktoś kiedyś zdecydował, iż zostaną one uznane jako jedno. Dlatego zamiast dwóch jest tylko jedno. To właśnie tam, w okolicy tegoż zbiornika znajdował się samotny dom, który zamieszkiwany był przez nauczyciela młodzieńca. Z całą pewnością podróż zajmie trochę czasu brunetowi, ponieważ nie przemieszczał się on z jakąś niesamowicie ogromną prędkością. Chciałby on lecieć szybciej, lecz nie był po prostu w stanie. Musiał więc zaakceptować aktualną rzeczywistość, nie marudzić i skupić się na swej podróży.
- Mam nadzieję, że w przyszłości będę mógł latać szybciej.
Skoro udało mu się zwiększyć szybkość swego lotu od czasu, kiedy zaczynał swą przygodę z lataniem to możliwe, iż będzie w stanie być jeszcze szybszym po jakimś czasie. Musiał po prostu trenować, cały czas trenować.
Jego myśli zaczęły krążyć wokół spotkania z Shashenką. Dziewczyna opowiadała, iż ona także - tak jak nasz bohater - chciała swego czasu zwalczać przestępczość tak jak pan Tapion, lecz nie znała ona żadnej osoby, która mogłaby ją szkolić. W tej właśnie chwili zrodziła się pewna myśl w główce mieczownika. A może to on mógłby ją trenować? Wtedy może mógłby zyskać jej nieco większą sympatię? Chwila, dlaczego w ogóle miałoby mu, aż tak na tym zależeć? Przecież nie musiał wcale jej szkolić w sztukach walki, aby zyskać jej sympatię, prawda? Jednakże, mogło jej się to zawsze przydać, gdyby napadł ją jakiś złoczyńca. Dlaczego myśli bruneta zeszły właśnie na ten temat? I dlaczego jego serduszko znów szybciej zabiło, kiedy pomyślał o fioletowowłosej? Na twarzy Gregara ponownie pojawiły się rumieńcie, kiedy tylko w jego głowie pojawił się obraz uśmiechniętej Shashenki.

Gregar leciał przed siebie. Widoki z góry były piękne. Świat wyglądał spokojnie, właśnie tak, jak miał wyglądać. Rumieńce zagościły na twarzy młodzieńca, a wspomniał tylko Shashenkę. Czyżby serce mocniej do niej zabiło? Ludzie to istoty pragną kochać i być kochanymi, więc nie było w tym nic dziwnego. Przed Gregarem jeszcze mnóstwo czasu, by się bardziej z nią zapoznać...
Nagle głośny krzyk! Ale nie ludzki! Coś jak zwierzę, gad jakiś. Dźwięk dochodził zza pleców Gregara. Gdy tylko przekręcił głowę w bok, ujrzał...

Spoiler:

Ogromne ptaszyko leciało za nim! Trzepotało skrzydłami głośno, wytwarzając silne podmuchy wiatru. Długi dziób i ostre szpony odbijały od siebie promienie słońca. Gad był szybszy od młodzieńca, odległość między nimi ciągle się zmniejszała. 
Gdy chłopak zerknął raz jeszcze przez ramię, ujrzał blisko siebie otwartą paszczę i witające go dziesiątki zębów, które z tej odległości przypominały ostre noże...